12 zaterdag 2 februari - Reisverslag uit Gunjur, Gambia van Tineke Kalis - WaarBenJij.nu 12 zaterdag 2 februari - Reisverslag uit Gunjur, Gambia van Tineke Kalis - WaarBenJij.nu

12 zaterdag 2 februari

Blijf op de hoogte en volg Tineke

06 Februari 2013 | Gambia, Gunjur


Gunjur, Omar’s Garage
“Are you coming to be our muskeba Mama?” hoor ik Oumi roepen. Of ik de tweede vrouw wil worden van Omar. Zijn vrouw Oumi stelt me de vraag terwijl ze buiten rond de rijstpot zitten te eten. Ze heeft speciaal voor mij een aparte schaal gemaakt zodat ik binnen op de bank kan eten. Neerzijgen op een van de mini krukjes buiten is nog wel mogelijk, hoewel het oppervlak ervan ongeveer een tiende van mijn achterste is. Opstaan echter is een ramp van zo laag bij de grond. Oumi stelt alles in het werk om het mij naar de zin te maken lijkt het wel. Al de hele week maakt ze me complimentjes over van alles en nog wat. Het begon op te vallen toen ze zelfs op de versiertoer leek te gaan. Voor haar man notabene. Zo langzamerhand werd me dan ook duidelijk wat voor plannetje ze had: ze wil mij als tweede vrouw voor haar man. En vandaag heeft ze dus rechtstreeks de vraag gesteld. Gisteren kwam de aap al een beetje uit de mouw. Hoe ik dacht over een man met twee vrouwen. Ik zei haar dat dat niks voor mij is. Zij daarentegen zag het helemaal zitten. Maar, verduidelijkte ze me, geen zwarte, het moet wel een witte zijn.
Precies, dat dacht ik al. Een toubab in de familie is bijna een statussymbool hier. Nu kan ik daar kort over zijn. Ik ben waarschijnlijk ternauwernood aan de verwachtingen van Djanko’s familie ontsnapt toen ik het onlangs na drie jaar uit maakte met hem. Om reden van geen afspraken na kunnen komen, met name op financieel gebied. Het is altijd hetzelfde. Ik weet dat het voor een deel door de armoede komt, maar het is ook een cultuurverschijnsel om domweg te doen waar je zin in hebt en afspraken te vergeten. Daar kwam trouwens ook een andere aap tevoorschijn: eigenlijk vonden ze dat ik een stuk land voor hem had moeten kopen toen naar Nederland komen niet gelukt was. Dat doen alle toubabs!. Ja daaaag! Toedeledokie!
Ik heb dus voorlopig even schoon genoeg van de verplichtingen die de relatie met een zwarte man – inclusief familie en vrienden - met zich meebrengt.
“No thank you Oumi, thank you very much! ;-) “ lach ik tegen haar. Maar Oumi laat het er niet zomaar bij zitten. Of ik vroeger wel getrouwd was. Ik jokte “drie keer getrouwd”. Want om nou uitgebreid uit te gaan leggen dat ik drie keer een zeer langdurige relatie heb gehad zonder boterbriefje gaat me iets te ver. Als ze het al zou begrijpen. “But Mama,” houdt ze aan, “it is not good, you need a man!” Ik verzeker haar dat het echt goed is zo. Dat ik een oma ben en oma’s hoeven niet zo nodig. Hoewel de eerlijkheid me gebiedt te zeggen dat het soms moeilijk is cool te blijven als ik die prachtige gespierde zwarte lijven zie.
Ondertussen lijkt Omar helemaal niet bezig te zijn met het verkrijgen van een tweede vrouw. Hij is al uren de carburateur uit elkaar aan het halen, door te blazen en weer in elkaar aan het zetten. Het is ongelooflijk hoe hij nog precies weet in welke volgorde hij de tientallen schroefjes, klemmetjes, pijpjes en slangetjes weer moet bevestigen. Helaas dit alles zonder sukses. Als hij de carburateur terug geplaatst heeft en de auto start, slaat hij weer net zo hard af als voorheen. Dan komt zijn vader erbij. Na wat tests besluiten ze wat er aan de hand is. Er zit een dubbele carburateur in (?) en het is beter als het een enkele wordt. Je hoeft zoiets niet te snappen, maar domweg te accepteren. Hoewel Omar me uitlegt dat het veel gaat schelen in benzineverbruik. Ik ben vrijwel direct overtuigd dat we hem moeten vervangen door een enkele. Temeer daar een onderdeel van de huidige stuk is en hier niet te krijgen is. Ok, zucht, maandag naar de grote stad – Serekunda - om een tweedehands carburateur te kopen. Ondertussen hebben vader en zoon de helft afgesloten zodat ik niet knallend en vuurspuwend hoef rond te rijden.
Ondertussen heeft de overbuurman zich aangediend. Hij is meubelstoffeerder en kan de autostoelen bekleden. Nu zit ik rechtstreeks op de kale veren die ik afgedekt heb met een kussentje. Dan laat ik ook meteen maar kussens voor op de bankjes achterin maken. Maandag gaat hij met ons mee naar de stad om skai te kopen. Ik ben benieuwd.
Morgen is het zondag. De kinderen vragen al de hele week wanneer we weer naar het strand gaan. Morgen dus. Malang en zijn broertje Sako neem ik dan ook mee. Misschien komen Omar en Oumi ook nog met hun kinderen. Het zal me een gespetter worden morgen. Want overdag is het soms toch dik 30 graden in de schaduw.

  • 06 Februari 2013 - 12:14

    Erik:

    Hoi Tien,

    Aangaande carburateur kan ik je zeggen dat het NIET aan de carburateur ligt maar aan de verdeler.

    OF de kabels zitten verkeerd aangesloten OF de aandrijving van de ROTOR is kapot, die zorgt ervoor dat de bougies op het juiste moment stroom krijgen.
    De rotor wordt aangedreven door een as die met de krukas is verbonden dmv een tandwiel.
    Als dat tandwiel kapot is draait de rotor niet goed en krijg je een MISSFIRE, de bougie krijgt op het verkeerde moment stroom.

    Denk daarover maar een na of overleg met je monteur...

    Liefs Erik

  • 06 Februari 2013 - 23:19

    Marga:

    Tweede vrouw, tweede viool?

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Tineke

..altijd onderweg..

Actief sinds 11 Okt. 2009
Verslag gelezen: 437
Totaal aantal bezoekers 369522

Voorgaande reizen:

04 Januari 2012 - 08 April 2013

Gambia winter 2013

23 Juli 2012 - 23 Augustus 2012

reis door schrijversland

14 November 2011 - 18 Februari 2012

Winter 2011/2012 Gambia

08 Juli 2011 - 29 Juli 2011

juli 2011 Naar de regen in Gambia

01 Oktober 2010 - 28 Januari 2011

2010/2011 Op herhaling in Gambia

02 Juli 2010 - 01 Augustus 2010

july 2010 The Gambia

30 Oktober 2009 - 09 April 2010

2009/2010 Juf in Gambia

Landen bezocht: