regelen regelen regelen

Al ga je honderd keer dezelfde reis maken, altijd moet het wiel opnieuw uitgevonden worden lijkt het. Weer de vraag wat voor kleren moet ik meenemen? Weer de vraag: boeken? zo ja, hoeveel? Ik kom namelijk toch nooit aan lezen toe.
Medicijnen is dit keer een ander verhaal dan anders. Dat worden er veel dit keer en ik zend het grootste gedeelte dan ook vooruit in de container. Evenals de kleding en extraatjes die ik voor mijn familie daar meeneem.

Helaas kan ik de geplande "rally" (zo noemen de Gambianen de Antwerpen Banjul Challenge) niet rijden met maar een geschikte arm. Alsmaar rechtsaf gaan omdat naar links sturen te pijnlijk is levert uiteindelijk niet de goede richting op: naar het zuiden. Ik zou niet eens mijn eiland in Amsterdam af komen..
Het was raar om zo opeens het roer om te hebben moeten gooien. Van drie weken reizen met de auto tot zes uur vliegen is een hemelsbreed verschil.
Het heeft dan ook de nodige tijd gekost om voorlopig (!) afscheid te nemen van het idee en de auto. Die staat met nieuwe remmen en lagers veilig geparkeerd bij Suzi's Place, de garage. Of het me lukt om de rit op 11 maart 2011 te gaan rijden hangt van diverse factoren af. Of de afgescheurde pees in mijn arm zich rustig houdt of dat hij gerepareerd moet worden. Voor alsnog hebben de arts en ik besloten het het voordeel van de twijfel te geven en te kijken hoe de schouder - en daarmee ikzelf - het houdt in Afrika.
De rally uitstellen tot volgend jaar october is misschien een beter idee. Dan heb ik ook meer tijd om een geschikte maat cq bijrijder te vinden.

En nu dus op naar Afrika over twee weken. Langzaam krijg ik er zin in. De plannen groeien met de dag.
De eerste week wil ik gezellig bij Mariatou en mijn "mannetje" zijn die inmiddels zeven maanden is. Hij heeft zijn eerste tandje en begint al te kruipen!
Van daaruit zal ik iedereen bezoeken en begroeten, knuffelen en wat dies meer zij.
De tweede week van oktober ga ik - Insjallah!- met Djanko naar Dakar met public transport. Ik heb een lodge aan zee gevonden, gerund door een Antwerpse en haar Senegalese man. Daar hoop ik een paar dagen te verblijven om oa de Challengers in te halen als ze in Dakar aankomen. De diverse teams hebben de 30 matrasjes in hun auto's voor me meegenomen die ik op Vlieland van de Winterswijkse kinderkampen heb gekregen. Onderweg kunnen ze er op slapen en in Dakar mogen ze ze weer inleveren voor het goede doel.
De dame van de lodge verzorgt namelijk "talibes"- straat kinderen die door hun ouders aan een Marabou (islamgeleerde) weggegeven zijn. Die verplicht ze om twee maal daags hun kostje bij elkaar te bedelen. Ze krijgen van haar elke dag ontbijt en voor de nacht matrasjes en matten om op te slapen. Een maal per week kunnen ze bij de lodge zichzelf en hun kleren een fikse wasbeurt geven. Ook de feestdagen worden niet vergeten: de kids krijgen dan nieuwe kleren en schoenen en vieren net als de andere mensen Feest!
Nieuwsgierig geworden? Kijk bij http://www.debron-lasource.com

Vanaf 1 november gaat Djanko weer aan het werk - het toeristenseizoen begint dan - en ik hopelijk ook. Op de school van mama, mijn sponsordochter. Ook wil ik proberen de naaiafdeling op de Upper Basic school in Gunjur een lift te geven. We hebben inmiddels vijf handnaaimachines en daarmee kunnen we dan aan de slag. Ik heb genoeg ervaring in de confectie om ze een lesje te leren.
Kortom: werk genoeg!! Het is meer zaak mezelf een beetje koest te houden, wil ik niet in notime uitgeschakeld zijn..

Maar het allerbelangrijkste is GENIETEN!!