ik ga op reis en neem mee

Een gorilla deze keer. Ik weet dat ze die in Gambia niet voor handen hebben. Wel aapjes, van die roodbruine met lange poten. Ze springen over de weg 's ochtends vroeg of tegen zonsondergang. En ze zijn vliegensvlug.
Over de gorilla.. het is er niet zomaar een, maar een power gorilla. Hij hoeft niet in een kooi vervoerd en houdt zich gedeisd tot ik hem aanspreek.
Dat doe ik als ik mijn laptop op wil laden. De powergorilla is een soort draagbare accu. Ik zag mezelf al met zware zonnepanelen sjouwen. Het kleintje dat ik in Gambia gebruik zou namelijk niet krachtig genoeg zijn. Dat kan anders, dacht ik. We leven in 2010. En jawel: het gevonden powerstation is klein en heeft genoeg kracht om de laptop en andere apparatuur op te laden. Hij moet natuurlijk zelf ook gevoed worden, maar het is gemakkelijker om dat ding ergens even af te geven om op te laden dan mijn laptop, telefoon etc etc..

Inmiddels wordt de berg bagage steeds groter: alles wat mee moet gaat in bakken op de grond. En dan heb ik mijn kleren nog niet eens uitgezocht..

Omdat ik onder andere op het skillcentre van mijn sponsordochter naailes wil gaan geven, heb ik patronen gemaakt van simpele kinder en dameskleding. De mallen kon ik nog net in de dozen stoppen voor ze afgelopen zaterdag opgehaald werden. Als het goed is dobberen die nu over de wijde wereldzeeën richting Gambia. Begin november komt de container hopelijk aan. Net zo'n beetje de tijd dat ik wil beginnen met mijn "werk".
De contacten met de naaiafdeling van de Upper Basic school in Gunjur zijn nog niet gelegd, maar dat is zo geregeld als ik voor de deur sta met de verstuurde handnaaimachines.

Denk ik...;-)
Insjallah!!

Update 27 sept: de gorilla batterij past niet op de laptop. Misschien wel beter: gewoon - zoals altijd - opladen wanneer het kan en anders niet. Scheelt meteen een kilo overgewicht;-)