05 vrijdag 8 oktober
Door: Tien
Blijf op de hoogte en volg Tineke
08 Oktober 2010 | Gambia, Brikama
Eindelijk even life! een verslagje schrijven. Voelt beslist anders dan knippen en plakken van de stick.
Ben hier nu twee uur bezig en er is nog geen foto geplaatst. Heb ze verkleind maar dat mag de pret niet drukken helaas.
Er is nu een week voorbij. Goed om de boel eens te overzien. Wel, de romantiek is wat mij betreft even ver te zoeken. Erger me kapot aan het feit dat Djanko's familie ten allen tijde op de eerste plaats komt. Ben dan ook niet van plan een afspraak te maken nu hij geld nodig heeft voor de rijlessen. Gisteravond heb ik het hem toch maar geprobeerd uit te leggen per telefoon."Sorry sorry sorry" en vervolgens doodleuk vertellen dat hij vandaag met zijn mom etc etc en morgenochtend met zijn broer etc etc. Kortom, laat lekker zitten. Ik sla gewoon een andere weg in. (hoor ik hier een sjagrijnige Tien die de pest in heeft?? zou zomaar kunnen..)
Ben nu met de GillyGilly naar Brikama gegaan voor dit. Prima te doen.
Mijn mannetje is een scheetje. Hij heeft een grappige manier van kruipen: op handen en voeten met de knietjes in de lucht. Net een aapje. De buggy is gewassen en vanochtend heb ik hem voor het eerst mee "uit" genomen. Precies volgens de regels viel hij in slaap. Mooi, want het is een kleine ADHD-er. Altijd bezig altijd springen. Ik spreek nu drie talen met hem: Mandinka (3 woordjes..) Engels en Nederlands. Als ik wegga roep ik Dag!en dan zwaait hij heel schattig met een handje.
Mama heb ik niet meer gesproken sinds ze bij het nieuwe gastgezin woont. Ik hoop maar dat alles goed gaat.
Verder blijft het nog een beetje zoeken naar mijn doel hier. Ik doe maar wat. Tot nu toe heb ik me voornamelijk financieel verdienstelijk gemaakt. Advies: ga niet in september naar Gambia als de kinderen hun schoolfee moeten betalen;-) Want dan ben je snel de pineut als je niet wil zien dat een kind verplicht thuis rond moet hangen omdat ie op school niet welkom is. Dat was het geval met Kumba, het nichtje van Mariatou. Haar moeder - Fatou Bananou - heeft zwaar malaria gehad en is daar nog van herstellende. Dus kan ze geen bananen verkopen en dus is er geen geld om het schoolgeld te betalen. Om principiele redenen wou ik het geld niet geven. Wel wilde ik de helft lenen. De tweede termijn komt dan wel later. Deal is dat ze het terug betaalt zodra ze beter is ... door drie bananen per dag aan mij geven! En ik ga er niet om vragen, gewoon 's ochtends brengen voor ze op pad gaat. Mariatou is direct met Kumba naar haar nieuwe school gegaan. Wat ze daar precies aan schoolgeld heeft betaald is mij een raadsel want ze kwam thuis met een flinke tas vol met schriften, lineaal, potloden en pennen etc. En waar is dan nu je uniform? Tja, dat was nog even een probleem. Je snapt dat ik me snel uit de voeten gemaakt heb, voor ik weer kon dokken.
Ik hou nu zo goed mogelijk een kasboekje bij want het geld vliegt weg. Dan weet ik tenminste waarheen het gevlogen is.
Hier hou ik het even bij. Ben reuze blij dat jullie gereageerd hebben, ben ik wat minder alleen in deze Afrikaanse cultuur. Dag allemaal! Tot lees hier!!
-
12 Oktober 2010 - 12:41
Juul:
he leuk weer je verslagen te lezen! zo te gek dat je kleine Ben hebt gefotood! is de enige die we hebben.enne.... Neem even lekker rust! je hoeft toch niet ALTIJD te werken! veel liefs! juul -
12 Oktober 2010 - 14:24
Marjet:
Wat een heerlijk mannetje!! Kan me voorstellen dat je verliefd bent!! :-))) -
12 Oktober 2010 - 14:26
Marjet:
PS ik bedoelde dat kleine Kalismannetje ;-) Die grote ... tsja... kan me voorstellen dat je de pest in hebt, maareh... toch echt een verschil in cultuur ben ik bang!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley