Het negerboek
Blijf op de hoogte en volg Tineke
28 Augustus 2012 | Nederland, Amsterdam
Qua titel had ik het zelf kunnen schrijven. Hoewel ik het dan misschien nog beter "Het visumboek" had kunnen noemen. Zes maanden heeft de IND nodig gehad om te kunnen vaststellen dat mijn geliefde Djanko - a black man - niet voldoende economische binding met zijn land Gambia heeft om er zeker van te zijn dat hij terug zal keren. Door deze immigratiedienst is het dus niet mogelijk om even gezellig bij mij op vakantie te komen. Even leuk de Eiffeltoren te beklimmen, in mijn tent op Vlieland te logeren. Domweg over de Dappermarkt slenteren of samen boodschappen doen is er niet bij.
Hoe kan ik ze bewijzen dat hij niet een dag voor vertrek opeens nergens meer te vinden is omdat hij onder gedoken is? Is niet te bewijzen. Geloof mij op mijn blauwe ogen en hem op zijn bruine. Maar zo zit het niet in elkaar. Sterker nog: met bruine ogen en ook nog eens een bruine huid ben je sowieso verdacht. Het enige dat je kunt doen om je geliefde eventjes hier te krijgen om te weten wat jouw cultuur is, is bewijzen overleggen van een baan, heel veel geld op de bank of een papiertje waarop staat dat je een bedrijf hebt. Verder graag nog wat papiertjes waaruit blijkt dat je voor je ouders en de overige familie zorgt. En last-but-not-least een vodje waaruit blijkt dat je getrouwd bent en kinderen hebt. Het liefst twaalf!
Helaas, ik ben te eerlijk. Geen papiertje, kopietjes en andere vodjes die dit kunnen bewijzen. Dus wordt zowel hij als ik gewantrouwd en gaat het visum niet door. Nooit zal hij hier kunnen komen. Nooit zal hij "PapaKalis" ontmoeten. Nooit zal hij onder de Eiffeltoren staan en bewonderend omhoog staren. Nooit nooit nooit. Want ik weet niet waar ik zo gauw een baan, een bedrijf, 12 kinderen en een vette bankrekening vandaan zou moeten halen.
Willen we onze relatie voortzetten dan moet ik daarheen. Maar dat gaat even niet vanwege juist "Papa Kalis" die het eindstation van zijn leven haast bereikt heeft.
Komt tijd komt raad dan maar?
Tussendoor lees ik "het negerboek". Dat is het beste.
Hoe kan ik ze bewijzen dat hij niet een dag voor vertrek opeens nergens meer te vinden is omdat hij onder gedoken is? Is niet te bewijzen. Geloof mij op mijn blauwe ogen en hem op zijn bruine. Maar zo zit het niet in elkaar. Sterker nog: met bruine ogen en ook nog eens een bruine huid ben je sowieso verdacht. Het enige dat je kunt doen om je geliefde eventjes hier te krijgen om te weten wat jouw cultuur is, is bewijzen overleggen van een baan, heel veel geld op de bank of een papiertje waarop staat dat je een bedrijf hebt. Verder graag nog wat papiertjes waaruit blijkt dat je voor je ouders en de overige familie zorgt. En last-but-not-least een vodje waaruit blijkt dat je getrouwd bent en kinderen hebt. Het liefst twaalf!
Helaas, ik ben te eerlijk. Geen papiertje, kopietjes en andere vodjes die dit kunnen bewijzen. Dus wordt zowel hij als ik gewantrouwd en gaat het visum niet door. Nooit zal hij hier kunnen komen. Nooit zal hij "PapaKalis" ontmoeten. Nooit zal hij onder de Eiffeltoren staan en bewonderend omhoog staren. Nooit nooit nooit. Want ik weet niet waar ik zo gauw een baan, een bedrijf, 12 kinderen en een vette bankrekening vandaan zou moeten halen.
Willen we onze relatie voortzetten dan moet ik daarheen. Maar dat gaat even niet vanwege juist "Papa Kalis" die het eindstation van zijn leven haast bereikt heeft.
Komt tijd komt raad dan maar?
Tussendoor lees ik "het negerboek". Dat is het beste.
-
28 Augustus 2012 - 15:14
Yvonne:
Ohhhh, Tineke, wat een domper, hij mag niet even komen logeren. Ongelofelijk! Je krijgt het wel voor je kiezen, vooral nu ook je vader je hard nodig heeft. Heel veel sterkte voor jou en je pa en zeker ook Djanko. -
28 Augustus 2012 - 15:47
Antoinette:
Jeetje Tineke, dat is gewoon klote. En het is zo willekeurig ook allemaal. Een ex-collega van mij had in INdonesie zijn grote liefde gevonden en die kreeg zo een visium terwijl iedereen op zijn vingers kon natellen dat het allemaal voor economisch gewin was (en die is dus ook niet terug gegaan en heeft mijn ex-collega zover gekregen dat hij met haar getrouwd is). Ach ja, de IND, vreemde club.
-
28 Augustus 2012 - 22:45
Trudeska:
Potverdorrie Tineke,
Wat een teleurstelling! Had echt gehoopt voor jullie dat hij overkwam. Rare wereld.
Heel veel sterkte met je vader! Heftige emoties.ik denk aan je. Liefs XXX frau Troedie van het lege bankje. -
29 Augustus 2012 - 01:34
Tien Zelf:
dank voor jullie medeleven! Tot overmaat van ramp vandaag ook een nare knieblessure opgelopen (banden?pees?knieschijf?) Eerst maar een nachtje erover slapen.. :-(
Maar voor alsnog loop ik met krukken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
