32 donderdag 17 december 2009

donderdag 17 december 2009, M.'s compound, Gunjur Village

Deel 1 - Begrijpen en begrijpen is Twee
07:15 uur Het is al licht buiten. In mijn kamer schemert het nog. De haan kraait er ongetwijfeld al uren op los. Ik ben moe. Zou het liefst uitslapen. Toch is het al een half uur later dan anders. Opstaan! Hop! Discipline! Naar school!
Ik klim uit het bed via het muskietennet en schuifel met mijn stijve pijnlijke voeten over de grond op zoek naar mijn slippers. Sjok. Sjok. Sjok. En ook nog steeds geen stem.Zal ik M. gaan motiveren les te geven? En ik een beetje observeren en helpen? Dat moet toch kunnen. Misschien een bootje vouwen voor de letter B?? Al was het maar om door de hoeveelheid materiaal heen te komen die we verstuurd hebben. Twintig pakken met vouwblaadjes. Nog nooit gebruikt. Het is de taal. Hoe leg je uit dat we een bootje gaan vouwen zonder Engels? En zonder in een keer mijn energie op te slokken? Niks zeggen is geen item. Dat kost minstens zoveel energie.
Op de veranda voor het huis sjokt M. me achterna. Ik vertel haar wat ik van plan ben voor vandaag. Nog voor ik het over het bootje vouwen wil hebben, deelt ze me mede dat er geen school is vandaag.
????????????????
Niet kwaad worden Tien.."Sorry?" vraag ik zo rustig mogelijk. Mijn gezicht daarentegen spreekt waarschijnlijk boekdelen. "Waar is de communicatie? Kon je me dat gisteren niet zeggen?" Ik krijg een heel verhaal over de preschools in Gunjur die allemaal al gesloten zijn deze week. Ik moet geloof ik blij zijn dat de onze deze week voor Christmas nog open is.
Ik blijf me verbazen.Openlijk.En M. ziet het. Een waterval van woorden moet mij nog duidelijker maken dat de school niet echt dicht is maar dat er "no activities" zijn. Wat dat ook moge wezen.." it is the same as yesterday!" Aha! Gisteren vond ik de juffen en meester in het straatje voor de school, zittend achter een reuze kookpot met krabben.Dat verkochten ze per portie van vijf dalasi."Fundraising you know!?" Ja ik weet het. Geld bij mekaar halen voor de oudervereniging, die er op haar beurt weer van alles van repareert. De oude toiletten bijvoorbeeld. "Take" zegt juf Mai, wijzend op de enge beesten in de pan. Juf Awa pakt een krab uit de pan, rukt hem een poot uit en kraakt die tussen haar kiezen. Met een sierlijke bocht spuugt ze de restanten in het zand. Zo gaat dat gebaart ze me. Okay, okay.. toch bedankt! Ik ga wel brood kopen hahaha! Ze lachen zich dood om me.
Fundraising dus. Dat gaan ze vandaag dus weer doen? Zijn er dan wel kinderen? Ik probeer niet te oordelen maar eerlijk gezegd kost dat me soms heel veel moeite. Maar over al dan niet communicatie mag ik best wat zeggen vind ik.
En zo zit ik dan op de veranda in alle vroegte te wachten tot M. klaar is met haar badwater koken. Koffie! Ik wil koffie! Het is inmiddels kwart over acht en over een kwartier begint de school. Sako - M.'s zoontje - jengelt en snottert en kijkt wat ik aan het doen ben. Lag ik nog maar in bed..
Sako ook zo te zien ;-)
groetjes van juf "TinekeTwo"