10 donderdag 21juli 2011, Gunjur
Door: Tien
Blijf op de hoogte en volg Tineke
21 Juli 2011 | Gambia, Banjul
Terug op de basis. Grappig dat het zo lekker en vertrouwd voelt weer op de compound te zijn. Met de wapperende gordijnen, het kapotte zeil op de vloer en geen elektriciteit. Met het geluid van schreeuwende buurvrouwen en zingende buurmeisjes. Water plenzen uit de emmer. Luxe heb ik thuis wel, dat hoef ik hier niet.
De diploma uitreiking is achter de rug.. Een heuse fotograaf moest het geheel vastleggen. Enkele meisjes hadden daarom extra kleding meegenomen. Ze zouden zich laten fotograferen als ware mannequins. Dat ze met hun torenhoge zilveren naaldhakken, superkorte rokjes en reuze zonnebril eerder op een prostituee lijken dan op een model, daar hebben ze geen idee van. Uiterlijke schijn, daar draait het om. Vooralsnog hebben ze het excuus van hun leeftijd. Bij ons zijn meisjes van 16 niet anders.
Als ik tegen twaalven de volgepakte auto wil starten om terug naar Gunjur te gaan, geeft hij geen krimp.De dag ervoor was dat me ook al overkomen. Toen kon ik het oplossen door wat te rommelen aan de polen van de accu. Nu is de boel inmiddels echt los geraakt en dient gedemonteerd en schoon gemaakt, want vol met oxidatie. Zonder gereedschap is dat niet echt handig. Ik raap een plat getrapt blikje op uit het zand en probeer er een beetje mee te krabben. Al maakt hij maar even kontakt, genoeg om te starten. Een vrouw die aan de auto klungelt vraagt omtoesnellende buurmannen. En dus staan even later twee mannen de boel uit elkaar te halen. De dradenbende is op zijn zachtst gezegd een zooitje. Dikke kabels moeten met zijn drieeen onder een klemmetje gepropt. Na een klai9n half uur steek ik de sleutel in het kontakt en slaat de motor aan. Ik kan op weg maar durf de motor niet meer uit te zetten. Dus haal ik geen geld op bij de bank en dus zal ik heel zuinig moeten doen komende week. Alsd ik in Gunjur aankom zal ik meteen de baal rijst moeten gaan betalen die ze op de pof gekocht hebben.En dan nog het schoolgeld voor Fatou van twaalf. Oei oei oei.,.. dat wordt behelpen.
Het weerzien met mijn Mannetje is schattig. Fatou begint na mijn bad direct mijn voeten te masseren en doet Malang voor hoe hij mee kan doen. Hij steekt zijn kleine vingertje in de bamboecrème en immiteert zijn grote zus. Hij slaat en knijpt en wrijft over mijn been. Onderwijl kijkend van Fatou naar mij alsof hij wil zeggen: “doe ik het goed zo?”
Hij is een echte Afrikaans jongetje met zijn anderhalf jaar. Hij klimt overal op en is al beresterk. Hij hijst zich aan zijn twee armpjes op en werkt zich tegen de muur van de veranda omhoog tot hij bij de suiker of iets anders eetbaars kan. Mijn lieve dondersteentje.
Vandaag vangt het lerven hier weer aan. Zo direct ga ik naar de Bee-farm.Sulijman en ik gaan de lege hyves een plaatsje geven in de bush. Daar waar we ze – de “colonies “ volkjes? - de vorige keer opgehaald hebben. Het is een plek even buiten het dorp. Vanaf de weg zijn ze niet te zien en daarmee is er de minste kans dat men ze gaat stelen. Het verhaal over de aanschaf van honingpotjes komt de volgende keer, want nu ga ik aan de slag. Wil Tineke1 ook nog helpen met de winkel.
De diploma uitreiking is achter de rug.. Een heuse fotograaf moest het geheel vastleggen. Enkele meisjes hadden daarom extra kleding meegenomen. Ze zouden zich laten fotograferen als ware mannequins. Dat ze met hun torenhoge zilveren naaldhakken, superkorte rokjes en reuze zonnebril eerder op een prostituee lijken dan op een model, daar hebben ze geen idee van. Uiterlijke schijn, daar draait het om. Vooralsnog hebben ze het excuus van hun leeftijd. Bij ons zijn meisjes van 16 niet anders.
Als ik tegen twaalven de volgepakte auto wil starten om terug naar Gunjur te gaan, geeft hij geen krimp.De dag ervoor was dat me ook al overkomen. Toen kon ik het oplossen door wat te rommelen aan de polen van de accu. Nu is de boel inmiddels echt los geraakt en dient gedemonteerd en schoon gemaakt, want vol met oxidatie. Zonder gereedschap is dat niet echt handig. Ik raap een plat getrapt blikje op uit het zand en probeer er een beetje mee te krabben. Al maakt hij maar even kontakt, genoeg om te starten. Een vrouw die aan de auto klungelt vraagt omtoesnellende buurmannen. En dus staan even later twee mannen de boel uit elkaar te halen. De dradenbende is op zijn zachtst gezegd een zooitje. Dikke kabels moeten met zijn drieeen onder een klemmetje gepropt. Na een klai9n half uur steek ik de sleutel in het kontakt en slaat de motor aan. Ik kan op weg maar durf de motor niet meer uit te zetten. Dus haal ik geen geld op bij de bank en dus zal ik heel zuinig moeten doen komende week. Alsd ik in Gunjur aankom zal ik meteen de baal rijst moeten gaan betalen die ze op de pof gekocht hebben.En dan nog het schoolgeld voor Fatou van twaalf. Oei oei oei.,.. dat wordt behelpen.
Het weerzien met mijn Mannetje is schattig. Fatou begint na mijn bad direct mijn voeten te masseren en doet Malang voor hoe hij mee kan doen. Hij steekt zijn kleine vingertje in de bamboecrème en immiteert zijn grote zus. Hij slaat en knijpt en wrijft over mijn been. Onderwijl kijkend van Fatou naar mij alsof hij wil zeggen: “doe ik het goed zo?”
Hij is een echte Afrikaans jongetje met zijn anderhalf jaar. Hij klimt overal op en is al beresterk. Hij hijst zich aan zijn twee armpjes op en werkt zich tegen de muur van de veranda omhoog tot hij bij de suiker of iets anders eetbaars kan. Mijn lieve dondersteentje.
Vandaag vangt het lerven hier weer aan. Zo direct ga ik naar de Bee-farm.Sulijman en ik gaan de lege hyves een plaatsje geven in de bush. Daar waar we ze – de “colonies “ volkjes? - de vorige keer opgehaald hebben. Het is een plek even buiten het dorp. Vanaf de weg zijn ze niet te zien en daarmee is er de minste kans dat men ze gaat stelen. Het verhaal over de aanschaf van honingpotjes komt de volgende keer, want nu ga ik aan de slag. Wil Tineke1 ook nog helpen met de winkel.
-
21 Juli 2011 - 14:15
Anke:
Heerlijk: jij trots op jouw dochter, mooi hoor dat diploma. Gefeliciteerd! ik ook trots op de mijne: ze loopt de Nijmeegse 4-daagse: 50 km per dag! zo zijn we allemaal wereldwijd bezig. Zet 'm op daar Tien, ik lees je verslagjes met plezier. Groet aan Mama en feliciteer haar van mijn.
Liefs, Anke -
21 Juli 2011 - 14:16
Anke:
Van mij, bedoel ik natuurlijk. het is witte wijN en van MIJ :-) -
21 Juli 2011 - 15:57
Marjet:
SUPER!!!!
-
22 Juli 2011 - 07:25
Marjolijn:
Helemaal geweldig..!!
Lekker genieten hoor. -
22 Juli 2011 - 12:55
Gerda Smeele:
Lieve Tien, wat een verhaal, leuk om te lezen en te volgen hoe het je daar vergaat!! Een ding is zeker; jij LEEFT!!
Daar kun je trots op zijn.
Groeten Gerda.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
