maandag 5 juli 2010
Door: Tien
Blijf op de hoogte en volg Tineke
05 Juli 2010 | Gambia, Banjul
Me vandaag voor het eerst buiten de compound begeven. Heel Kartong gonst van "Mama Africa". Dus van eventjes rustig naar het dorp gaan is geen sprake. Al helemaal niet als je dat - stom - 's avonds om zeven uur gaat doen omdat elk ander tijdstip niet aan de orde is. Iedereen heeft hetzelfde idee als ik: afkoelen in de avondlucht. Flaneren, boodschappen doen, spelen op de weg of hangen bij de buren.
Regenseizoen. Het meest indrukwekkende tot nu toe vind ik de hoeveelheid vocht dat ikzelf afscheid. De hele dag door druip ik de vloer en alles onder. Alsof er honderden kraantjes in mijn lijf gesprongen zijn. Het is niet de zon, want die is er soms helemaal niet. Het is een vochtige hitte die ik niet ken en die ook niet in te schatten is. Elk uur gooi ik een flinke emmer water over mijn lijf. Afdrogen heeft geen zin. Binnen vijf minuten ben je weer doorweekt. Nog nooit heb ik zulke prachtige dunne benen en enkels gehad. Een bijkomend voordeel.
Ik hoop dat ik later dit handschrift kan lezen want geen leesbril op de kop terwijl ik dit schrijf. Als die al bleef zitten zou je door de natte glazen niet heen kunnen kijken.
Vanavond op bezoek bij Kaddy en Amadou. Eventjes hallo zeggen en kleding afgeven. Drie jaar geleden maakte ik daar mijn eerste Namegiving mee: Little Pappish was geboren. Sindsdien bezoek ik ze altijd even.Inmiddels heeft Pappish er een zusje bij. Het gaat maar door.. Kaddy was heel blij met het fotoboekje dat ik van de laatste Naming Ceremony gemaakt had. En met de nieuwe kleertjes uiteraard.
Daarna nog naar collega Awa die verderop woont. Ze is er helaas niet..
( later verder.. time is over..)
Bij de foto's: iedereen in Gambia is bezig met Cassava planten.Zowel voor eigen consumptie als voor de verkoop straks. Je vraagt je af wie het koopt als je allemaal hetzelfde verbouwt.
Er moeten geulen geploegd worden. Op de ontstane heuveltjes worden de cassava -sticks gestoken. De meesten ploegen met de hand. Loeizwaar mannenwerk. Het doet me aan de slaven van vroeger denken. Met hun gespierde drijfnatte bovenlijven staan ze urenlang gebogen over de rode aarde. Als je geld hebt kun je een ploeg met ezel huren. Maar dat is voor weinigen weggelegd. Djanko moestdit weekend met zijn broers het land op de compound bewerken. Zodat het de week erop klaar zou zijn want haast is geboden in het regenseizoen. De vrouwen koken en wassen. De kinderen jengelen wat rond. De mannen zijn 's avonds kapot. Djanko ook. Maar maandag kan hij dan ook weg.
Regenseizoen. Het meest indrukwekkende tot nu toe vind ik de hoeveelheid vocht dat ikzelf afscheid. De hele dag door druip ik de vloer en alles onder. Alsof er honderden kraantjes in mijn lijf gesprongen zijn. Het is niet de zon, want die is er soms helemaal niet. Het is een vochtige hitte die ik niet ken en die ook niet in te schatten is. Elk uur gooi ik een flinke emmer water over mijn lijf. Afdrogen heeft geen zin. Binnen vijf minuten ben je weer doorweekt. Nog nooit heb ik zulke prachtige dunne benen en enkels gehad. Een bijkomend voordeel.
Ik hoop dat ik later dit handschrift kan lezen want geen leesbril op de kop terwijl ik dit schrijf. Als die al bleef zitten zou je door de natte glazen niet heen kunnen kijken.
Vanavond op bezoek bij Kaddy en Amadou. Eventjes hallo zeggen en kleding afgeven. Drie jaar geleden maakte ik daar mijn eerste Namegiving mee: Little Pappish was geboren. Sindsdien bezoek ik ze altijd even.Inmiddels heeft Pappish er een zusje bij. Het gaat maar door.. Kaddy was heel blij met het fotoboekje dat ik van de laatste Naming Ceremony gemaakt had. En met de nieuwe kleertjes uiteraard.
Daarna nog naar collega Awa die verderop woont. Ze is er helaas niet..
( later verder.. time is over..)
Bij de foto's: iedereen in Gambia is bezig met Cassava planten.Zowel voor eigen consumptie als voor de verkoop straks. Je vraagt je af wie het koopt als je allemaal hetzelfde verbouwt.
Er moeten geulen geploegd worden. Op de ontstane heuveltjes worden de cassava -sticks gestoken. De meesten ploegen met de hand. Loeizwaar mannenwerk. Het doet me aan de slaven van vroeger denken. Met hun gespierde drijfnatte bovenlijven staan ze urenlang gebogen over de rode aarde. Als je geld hebt kun je een ploeg met ezel huren. Maar dat is voor weinigen weggelegd. Djanko moestdit weekend met zijn broers het land op de compound bewerken. Zodat het de week erop klaar zou zijn want haast is geboden in het regenseizoen. De vrouwen koken en wassen. De kinderen jengelen wat rond. De mannen zijn 's avonds kapot. Djanko ook. Maar maandag kan hij dan ook weg.
-
16 Juli 2010 - 07:52
Myrthe:
Hai lieverd,
Zijn hier erg druk: gelukkig! Het vakantieseizoen begint dus allerlei ad hoc verkopen. Maar we volgen je wel! Maak ff een foto van je slanke benen en enkels...klinkt spectaculair! Ik ook ! Ik ook!
Dikke zoen,
Myrthe -
16 Juli 2010 - 18:02
Anke:
Hoi Tineke,
fijn je weer te lezen hier, super dat je zo lekker schrijft. Blijf dat doen! Succes daar!
lieve groet,
Anke -
20 Juli 2010 - 12:34
Marjet:
Ha Tien!
Wij zitten nu in la douce France. Geen regen, WARM!!!! Moeten enorm wennen aan de hitte, maar tis wel lekker, vooral als er zwemwater op kruipafstand is... Straks gaan we daar naar toe, nu nog effe met de voeten in het oplaasbadje op t terras. Heb je het naar je zin? Ben je alweer een beetje gewend? Wij komen rond de 15e terug, dan spreken we daarna wat af om bij te kleppen ok?
Nog heel veel plezier gewenst!! x van alle4 xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
