02 dinsdag 13 juli 2010

Kololi Women Skill Center, school van Mama.
"I have problems with measuring" zegt Mama. Ze bedoelt het netjes strepen trekken om de twee a vier centimeter. Langs een lineaaltje telt ze 1-2-3-4 en zet een punt op de stof. Op een papiertje schrijf ik de tafel van 2 en 4 voor haar op. Dan kan ze sneller werken. Ja, zegt ze en gaat vervolgens gewoon door met iedere keer weer tot vier tellen. Laat maar, denk ik, verspilde moeite.
Ik help Mama vandaag met het optekenen van de handdoeken, zodat ze thuis aan de slag kan met inrijgen. De stompjes schoolkrijt zijn te grof om nette lijnen mee te trekken. Dikke rose strepen maken het netjes inrijgen straks er niet eenvoudiger op. Ik zweet me dood en veeg mijn gezicht met dezelfde handdoek af. Mijn wangen zitten onder het rose krijt. De juf slaat ons gade en haalt een handdoek tevoorschijn van haarzelf. Of we die ook maar even willen doen. De tweede juf vind het blijkbaar een goed idee en vist ook ergens een handdoek vandaan. Allemaal willen ze een Tie&Dye handdoek zoals Mama voor zichzelf gemaakt heeft. Gaan we hier een beetje voor de juffen werken? Dacht het niet. De juf wijst op haar druppende neus. "I have a cold, I can not.." Lulsmoes natuurlijk, want ik druip de boel zonodig nog meer onder met mijn bezwete kop.

Om elf uur is het Break, pauze. Mama en ik gaan naar de shop om de hoek om brood en water te kopen. Terug in de hitte op het schoolpleintje gaan we in het kleine reepje schaduw naast de deur zitten. Haar vriendin Manima komt erbij en we krijgen het over sex en condooms. Een ogenschijnlijk geliefd onderwerp als ik in de buurt ben. We komen te laat terug in de klas. Als ik juf Miss Mansarai verklaar dat we buiten een soort lesje persoonlijke hygiene hadden, vraagt ze me of ik dat niet met alle meisjes wil doen.
In notime regelt ze dat de meisjes hun werk neerleggen. Met stoelen onder hun arm verhuizen ze naar de voorste klas. Vijftien meiden in een kring, allemaal zo rond de achttien jaar. We gaan het over "witte vloed" hebben. Veel meisjes hebben daar last van. Ze gaan hun geslacht te lijf met zeep en hopen de lastige jeuk en stank weg te kunnen schrobben. Mama had er ook veel last van. Ik hoop ze duidelijk te maken dat zeep precies de veroorzaker is. Mijn Engelse vocabulaire is beslist niet toereikend. De hunne trouwens ook niet. Dus vergelijk ik de vagina met een tuintje. Een tuintje dat alleen met water bevloeid wil worden. en niet met zeep. Dan gaan de planten dood. "We should not disturb or take away the natural environment" Want dan infecteert het juist.
Het komt over. Ik vraag wie er zoal last van heeft. De meisjes kijken elkaar aan. Schoorvoetend steekt de een na de ander de vinger op. Een meisje durft zelfs te vertellen dat het jeukt en stinkt en dat ze steeds vieze onderbroekjes heeft.
Via Mama weet ik dat ze in de klinieken de meisjes aanraden om azijn te gebruiken. Geld voor vaginaal tabletten hebben ze niet. Het lijkt me het beste daarop aan te sluiten. Heb je yoghurt dan is dat ook goed. Ik druk ze op het hart het huismiddeltje goed in de vagina te stoppen, bij voorkeur voor het slapen gaan.
Het lijkt of ik het ter plekke verzin, maar ik gebruik gewoon mijn boeren verstand. Als ze maar stoppen met zeep te wassen. Dat is het belangrijkste.
De juf vraagt of er nog vragen zijn. En wat ze de volgende keer willen bespreken. Volgende keer? Word ik nu ingeroosterd? "Hiv!" roepen de meisjes alsof het over een feestelijk onderwerp gaat. Ik kijk bedenkelijk. Kan het iets minder groot cq zwaar? Condooms misschien?
Ondertussen bedenk ik dat het goed kan zijn dat dit voorlopig het enige lesje is. Want in principe ben ik op vakantie, koddy? toch?