Schrijversleed

Heb ik nou rug- en nekpijn van al die verhalen die doorspekt zijn met pillen en massages of van het 13 uur achter een computer zitten? Je kunt sneller schrijven dan een blog corrigeren en herschrijven. Sowieso beslaat het laatste al een woord meer en is ook een stuk ingewikkelder. De komma’s, dubbele punten en aanhalingstekens, al dan niet enkel, hangen me dan ook danig de keel uit. Welk vreemd woord moet cursief en welk niet? Ik zoek me gek op internet naar synoniemen omdat je tijdens het bloggen niet bezig bent met wat je de dag ervoor geschreven hebt. In een boekje komen de stukjes achter elkaar en is steeds maar dezelfde woorden storend.
Om op dat cursief terug te komen. Ik heb zelfs in De Waterverkoper zitten bladeren om te kijken hoe dat werkt. Een keer rappa cursief gebruiken omdat het een vreemd woord is, kan. Maar het de hele tijd schuin schrijven, terwijl je de eerste keer al de betekenis ervan uitgelegd hebt, is storend.
Wat een gezever. Terecht dat ze dit ‘komma neuken’ noemen.

Ondertussen ben ik vandaag in mijn hoofd verhuisd naar Gambia. Het weer werkte mee. Zelfs zo dat ik mijn biertje in de schaduw van de veranda opdronk. Ik heb ze allemaal weer geknuffeld, uitgescholden en geprezen. Ik heb de bottendokter aan mijn lijf gehad en stink naar bamboecrème.
Maar er klopt iets niet. Mijn maag is vol en ik heb nog steeds electriciteit. En niet onbelangrijk: er is in de verste verte geen ‘black’ te bekennen. Ik vrees dat er iets anders moet gebeuren. Zaterdag ga ik naar Vlieland. Afwassen.