02 vrijdag 30 oktober 2009
Door: Tien
Blijf op de hoogte en volg Tineke
30 Oktober 2009 | Gambia, Brikama
vrijdag 30 oktober 2009 – Brikama
19:30 uur Aankomst op het vliegveld. De zon gaat onder. Niet eens zo heel erg warm. Of valt het zo mee omdat ik me het heel heet voorgesteld heb? Happy en Mariama (“Mama”) staan al te popelen om ons te begroeten. Het is een jaar geleden dat ik ze voor het laatst geknuffeld heb. Een Gambiaan loodst ons door de douane voor een handje kleingeld. En dan zijn we er. De Suzuki staat klaar. De hardtop mag dan gesneuveld zijn, het daktentje erop staat geweldig! Tineke1 gaat voorin naast Happy. Mama en ik wurmen ons op de bankjes achterin. Naast de berg bagage. Uitzicht op de straat vanuit het bakkie. Mooier kan het niet. Inmiddels is het donker. Achterop komende auto's schijnen in het bakkie en opgetogen zwaai ik iedereen gedag!
Dan gaan we richting Brikama om - zwart - geld te wisselen. Happy parkeert de auto aan de kant van de zanderige stoffige weg. De lichten van het benzinestation leuken het donker op en de maan doet de rest.
Naast de auto staand geniet ik van het straatbeeld. Ik zie voornamelijk benen, zichtbaar door de koplampen van passerende auto’s. Lange magere benen in rokerig diffuus licht. Een komen en gaan van benen. Benen in lange wapperende lappen. Of blote benen met knokige voeten eronder. Maar altijd gaan ze snel. De benen lijken geen tijd te willen verliezen.
Het geld wordt stiekum op de voorbank gewisseld. Tineke1 zal een half uurtje uittrekken om het na te tellen, want veel biljetten!
“Mama, I am hungry..” Ha! We zijn weer thuis. Altijd wil ze eten. We kopen banaantjes die in no-time uitgedeeld zijn aan de kids op straat. Verder een blikje corned-beef (wat gaat ze daarmee doen?) en twee met mayo besmeerde ouwe tapalapa’s (stokbroodjes). Er wordt op verzoek van Mama een ei gepeld en ertussen geprakt. Het blikje beef gaat open en dikke plakken maken de sandwich compleet. Krantenpapier erom en Klaar! Nog een paar flessen water en ik hoop dat we het onderwerp eten+drinken nu onder controle hebben.
Happy start de Suzuki en we gaan op weg naar Gunjur. Naar de compound van Happy en zijn familie. Het wordt een geweldig en emotioneel weerzien! Waanzinnig zelfs. Later meer.
Ps Mama noemt mij Mama. Dit om het allemaal wat overzichtelijker te maken
19:30 uur Aankomst op het vliegveld. De zon gaat onder. Niet eens zo heel erg warm. Of valt het zo mee omdat ik me het heel heet voorgesteld heb? Happy en Mariama (“Mama”) staan al te popelen om ons te begroeten. Het is een jaar geleden dat ik ze voor het laatst geknuffeld heb. Een Gambiaan loodst ons door de douane voor een handje kleingeld. En dan zijn we er. De Suzuki staat klaar. De hardtop mag dan gesneuveld zijn, het daktentje erop staat geweldig! Tineke1 gaat voorin naast Happy. Mama en ik wurmen ons op de bankjes achterin. Naast de berg bagage. Uitzicht op de straat vanuit het bakkie. Mooier kan het niet. Inmiddels is het donker. Achterop komende auto's schijnen in het bakkie en opgetogen zwaai ik iedereen gedag!
Dan gaan we richting Brikama om - zwart - geld te wisselen. Happy parkeert de auto aan de kant van de zanderige stoffige weg. De lichten van het benzinestation leuken het donker op en de maan doet de rest.
Naast de auto staand geniet ik van het straatbeeld. Ik zie voornamelijk benen, zichtbaar door de koplampen van passerende auto’s. Lange magere benen in rokerig diffuus licht. Een komen en gaan van benen. Benen in lange wapperende lappen. Of blote benen met knokige voeten eronder. Maar altijd gaan ze snel. De benen lijken geen tijd te willen verliezen.
Het geld wordt stiekum op de voorbank gewisseld. Tineke1 zal een half uurtje uittrekken om het na te tellen, want veel biljetten!
“Mama, I am hungry..” Ha! We zijn weer thuis. Altijd wil ze eten. We kopen banaantjes die in no-time uitgedeeld zijn aan de kids op straat. Verder een blikje corned-beef (wat gaat ze daarmee doen?) en twee met mayo besmeerde ouwe tapalapa’s (stokbroodjes). Er wordt op verzoek van Mama een ei gepeld en ertussen geprakt. Het blikje beef gaat open en dikke plakken maken de sandwich compleet. Krantenpapier erom en Klaar! Nog een paar flessen water en ik hoop dat we het onderwerp eten+drinken nu onder controle hebben.
Happy start de Suzuki en we gaan op weg naar Gunjur. Naar de compound van Happy en zijn familie. Het wordt een geweldig en emotioneel weerzien! Waanzinnig zelfs. Later meer.
Ps Mama noemt mij Mama. Dit om het allemaal wat overzichtelijker te maken
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
