88 maandag 1 maart 2010

88 maandag 1 maart 2010, M.s compound, Gunjur Village

Naar school. Al is het maar om negatieve energie om te zetten in positieve. Gisteren met ruzie bij Boboi vertrokken. Ik laat even in het midden waarom. Het is me echter ernstig genoeg om mijn biezen te pakken. Hopelijk heeft Happy morgen de auto en halen we de tent neer. Over en sluiten.
“Do some chanting!” zegt vriendin en Boedist Kaye door de telefoon. Ze heeft gelijk, misschien helpt het. En dus chant ik bij een kaars “njam joho renge kyo”, gezeten in een hoekje van mijn bed. Ik hoop dat ik er kalmer van wordt, want van die moordneigingen word ik niet echt rustig.

Ik ging naar school om eindelijk eens iets te doen met de closetrollen. Ook waren er nog veel kartonnen verpakkingen over van de verfdozen. Ben apetrots op mezelf dat ik ter plekke ideeën krijg als ik me kwaad maak. Op de verpakkingen teken ik grofweg raampjes en deuren. Met de schaar een beginnetje gemaakt en knippen maar! Vijf jaar zijn ze en ze hebben nog nooit een schaar vast gehouden. “Open and Close!” helpt altijd erg goed. De verpakkingen zetten we straks binnenstebuiten in mekaar en dan hebben we huizen! Ondertussen gaat de andere groep closetrollen verven om er palmbomen van te maken Eentje is te weinig voor de stam. De tweede knippen we later een beetje in en duwen hem in de eerste.. Bruin maak je door zo ongeveer alle beschikbare kleuren door elkaar te kwakken. Alles moet snel want voor je het weet beuken ze mekaar in mekaar of wordt het een gezellige chaos in de klas. Groen voor de bladeren. Denk denk denk: vouwblaadjes in repen knippen en oprollen. Het lukt: hop! Een palmboom!
Waar zetten we alles op? Stukken karton uit de bananendozen laat ik door twee meisjes vol tjetten met verf. Zand erover en klaar: een stuk grond voor het dorp cq de compound. De huisjes laat ik opleuken door ze met kleurkrijt te versieren. Schattig hoe ze netjes rond de deuren en de ramen een randje zetten. Zonder enige voorbereiding hebben we een Afrikaans dorp gemaakt. Ik ben niet de enige die trots is. Ze glunderen!

Ik vond altijd dat ik bij mijn kleuterklasje level 1 moest blijven. M.s klas.Maar nu ik weet dat dit mijn laatste week op school wordt en ze het daarna ook zonder mij moeten stellen, besloot ik met level 3 iets te gaan doen. Die vatten toch net even meer dan die hele kleintjes. Ben blij dat ik het gedaan heb.
Ondertussen thuis: wederom een bende aan schoolspullen overal. Had ik eindelijk alles opgeruimd en gedistribueerd, kom ik op het idee de twee andere schooltjes ook wat spullen te geven. Slaap ik weer tussen de scharen, plaksel en vouwblaadjes. Daarbij komt dat ik de spullen niet zomaar kan geven. Meester Kadu bezwoer me zo ongeveer dat ik hem een week moet komen helpen om alles uit te leggen en voor te doen. Hij mag twee dagen op me rekenen, hooguit drie. Ik ben wel een beetje klaar met iedere keer weer uitleggen hoe je een bootje vouwt, met verf omgaat en hoe je moet knippen.. “De rek is er uit” zogezegd.

Tijdens de break heb ik voor het eerst de pc van school aangezet. Niet dat volgens mij iemand maar weet hoe hij werkt.. maar hij is er. Teacher Ousman lijkt er iets van te weten en kan ook de generator starten. Voor het eerst in twee jaar werkt dat ding!! Uitstel uitstel uitstel.. van alles moest er eerst komen voor hij aan kon. Een huisje om hem in te zetten. Een slot om af te sluiten. Een watchman om hem te bewaken. Etc etc. En toen was er geen monitor voor de pc, dus waarom zou je dan de generator aansluiten?!
Ik heb wat foto's op de pc gezet en wat onderwijsmateriaal. De hoofdjuf leek niet erg geïnteresseerd. Zelfs voor het bekijken van de klassefoto's wilde ze niet van achter haar bureau vandaan komen.Dan niet. T.I.A This Is Africa..
Middenin de office van de hoofdjuf prijkt nu een enorme doos met daarop het woord FREEZER. Wat willen ze daar in godsnaam mee? En moet de generator daar stroom voor leveren? Wie betaalt al die benzine? Niemand weet het antwoord of ze houden zich van den domme. “ Vraag Tarud maar. Jullie hebben hem gekocht!” Is onze stichting zo gek om zo´n enorme vriezer te geven?! Terwijl ze al moeite hebben om het ding voor een uurtje aan te doen.. Ik zal wel iets gemist hebben vrees ik. Later hoor ik dat het iets met Fundraising en Charity te maken heeft.
Ik zie meteen weer voor me hoe de teachers voor de school zaten achter enorme pannen met crabsaus. Eten en drinken verkopen om geld bij elkaar te krijgen, terwijl de kinderen zich zelf moeten vermaken op de playground. Ik heb er zo mijn eigen gedachten over en eet mijn zojuist aangereikte aardappel op. Het eten voor vanavond (??)