92 zondag 7 maart 2010

92 zondag 7 maart 2010, internetpoint, Gunjur Village

20:30 uur Het is half negen en het is donker buiten. Dat wordt straks weer flink de weg zoeken met mijn zaklamp. Het is niet anders.
Ik ben nog doodmoe van gisteren. Heb vanmiddag gewoon op bed geslapen terwijl er buiten een soort afterparty aan de gang was. M. nogmaals in een nieuwe dress: knalroze met zwarte stippen. Model babydoll. De style van de collega’s van school. Asobi… het betekent dat iedereen van dezelfde groep in dezelfde stof gekleed gaat. Ik hoorde bij de familie en zat gisteravond eindeloos op het sein te wachten dat ik me om moest kleden. Forget it. Tegen negen uur in de avond vond ik het wel tijd worden. Later zag ik meer dresses van mijn stof maar herkende de vrouwen niet meer in het donker.
De kinderen gaan ’s avonds helemaal uit hun bol op de discomuziek. Het is de omgekeerde volgorde: volwassenen komen overdag om met hun kledij te kunnen pronken. Abdoulay troont mij in mijn zoveelste dress naar de “dansvloer”. Mocht ik denken dat ik met hem ga dansen, niet dus. Ik dans in mijn eentje en besluit een partner uit het publiek naar voren te trekken. In de meest letterlijke zin van het woord. Subtiliteit bestaat hier niet en ik ben aangepast ;-) “You are not a Mamamuso!” roept Abdoulay naar me, “you’re a young girl!!” en hij lacht zijn witte tanden bloot onder de dikke lippen. Steek in je zak Tien.
Onderwijl zie ik M. nergens meer. Verdwenen onder de dalasi-briefjes? Pas aan het eind van de avond zie ik haar zitten. In de fauteuil naast mijn deur. Baby losjes in haar schoot. Ze is doodmoe en heeft nauwelijks puf de baby vast te houden. De dj is gestopt, het is elf uur. Rust, stilte. Pffht!
Het huis wordt aangeveegd. Ieder trekt zich terug om te gaan slapen.

De volgende dag zit de familie her en der verspreid op de compound. De pap wordt weer rondgedeeld. Daarna komt de kip met aardappel en sla en veel olie. Een stukje stokbrood doet nog het meest aan ontbijt denken. Mijn bordje schuif ik discreet mijn kamer in. Een mooie lunch.
De pap van zure melk is heerlijk. Bergje couscous in het midden, mmh!
De baobabjuice daarentegenheb ik gelaten voor wat het was. Zag dat de baobabbrokjes inmiddels beschimmeld waren. Niet gek als je bedenkt dat M. dat met de jaarwisseling aangeschaft had. Je kan ontzettend ziek worden van die juice en helemaal met dit gegeven.

Net als met elk groot feest is het moeilijk alles terug te vertellen. Ik plaats fotoos, dat lijkt me beter. Juul en ik hebben de videocamera bediend en het schijnt dat we heel veel materiaal hebben. Helaas niet de juiste software om het te bekijken dus dat moet maar later.

En even iets heel anders: de einddatum hier op de site aangegeven klopt eindelijk eens! Ik kom op 9 april terug!