42 zaterdag 1 januari 2010
Door: Tien
Blijf op de hoogte en volg Tineke
02 Januari 2010 | Gambia, Banjul
01:25 uur Nieuwjaarsnacht
“Ik word gek!!” hoorde ik mezelf net keihard roepen. Nadat ik tevergeefs had geprobeerd de zaklamp zo op te hangen dat hij enig rendement zou geven om te tikken, nadat ik tevergeefs geprobeerd had.., etc. etc. Waarom kan ik anders wel alle geduld opbrengen en nu niet? Twee whisky's op een hele avond zouden toch niet zoveel verschil moeten geven. Het is waarschijnlijk het Oudejaar dat me - weliswaar achteraf…maar toch – dwars zit.Terwijl het wat dat betreft zo goed ging..
Ik had Mama boodschappen laten doen: 2 blikjes “Smac”, 5 eieren ( drie kapot dus nog twee over) een zakje azijn, 3 gekookte aardappelen. Dit leek me wel een aardige salade te kunnen worden met de mayo die ik al heb. Werd het ook. Maar hoe hou je zoiets mierenvrij? Grote bak met water, pan erin en deksel erop. Zit ik dus met een bak water op schoot salade te maken. Twee lantaarntjes aan, twee kleurige muggenkaarsen en nog wat waxinelichtjes maken het echt gezellig. Ik haal een Belgische (???) whisky bij het barretje en doe er hoogstpersoonlijk nog een scheut bij want dat borrelglaasje is net niks.. Goedgeluimd zit ik in mijn eentje bij de tent. Gezellig een paar vriendinnen in Nederland gebeld. Gaat best zo. Vanmiddag de tent uitgemest en de lakens gewassen. Schoon het nieuwe jaar in. Mmh!
Tegen tienen komen Happy en Tineke1 en nog een vriend van Happy en dan moet er opeens geredderd worden (denk ik..). Iedereen salade (gauw schaaltjes en vorken halen) en daar begint het dus fout te gaan. Ik ben moe. Heb pijn en mijn been sleept. Teveel gedaan vandaag en nu dit. Twee dagen geleden heb ik weer ischias gekregen. Weer een dokter om een injectie te geven. Was er snel bij en ben meteen plat gegaan. Gisteren aan de pillen. En vandaag was de eerste dag zonder medicijnen.
De oliebollen die Tineke1 vanmiddag gebakken heeft gaan er bij mij achter elkaar in. Temeer omdat niemand van de aanwezigen trek heeft.
Om half twaalf (ik ga nooit zo laat naar bed hier) lopen we naar het strand met een cola. Die ene minuut nekt me. Ik plof neer in het zand in een snel meegegriste stoel. De gasten zitten om een vuur en er wordt getrommeld door Afrikaanse muzikanten. Het kan me niet boeien. Als het twaalf uur is geeft niemand sjoege en Tineke1 en ik beginnen maar Happy New Year te roepen. En we steken de sterretjes aan die ze meegenomen heeft. Men zingt weliswaar Happy New Year! Happy New Year! maar van enige omhelzing is geen sprake. Mama is ook in geen velden of wegen te bekennen. Waardeloos.
Eigenlijk is het heel stom. Je vindt het okay om het te laten zijn voor wat het is:gewoon in je eentje en het is goed zo. En dan komen er notabene vrienden om het met je te vieren en dan dan komt de deceptie om de hoek kijken.
Misschien ben ik meer aangepast aan hier dan ik denk en had het zonder Oudjaar helemaal geen probleem geweest.
Op het strand zijn ze nog druk aan het trommelen. Ben blij dat ik in bed lig..ga lekker slapen.
NB EERSTE KEER DAT IK 2010 TIK!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley