79 zondag 14 februari 2010
Door: Tien
Blijf op de hoogte en volg Tineke
17 Februari 2010 | Gambia, Banjul
zondag 14 februari 2010, tent Boboi, Kartong
09:00 uur Valentijnsdag. Vroege Vogels op de Wereldomroep. Niet dat die zender me zomaar aan komt waaien, integendeel. Het is een eindeloos gezoek en gedraai.Als ik bijna begin te geloven dat de frequentie overgenomen is door de plaatselijke Moslimzender, hoor ik Nederlands geluid. Wonderlijk zonder ook maar iets te verstaan hoort dat het Nederlands is dat er gesproken wordt. Dan opeens is het goed te verstaan. Het Nieuws: 0 graden in Hilversum en een Nederlandse toerist in Brazilië beroofd en neergeschoten. Oei! Dat kan dus gebeuren als je ver van huis bent...Voel me hier redelijk tot goed veilig hier wat dat betreft. Slaap achter een rits met de rugzak naast me. En een hamer niet te vergeten ;-) Dat zou ik echter niet doen als ik hier alleen was. Het is uiteindelijk toch een lodge hier en er is altijd wel iemand. Zelf hebben ze trouwens ook het nodige te bewaken.. Onder de koffie maak ik een plan. Boos en gefrustreerd blijven vanwege een niet meer op te laden laptop is niet handig. Daar heb ikzelf de meeste last van. Nieuwe dag, nieuw begin. Proberen maar.
Ik loop naar Mady - een van de stafleden - en vraag hem of hij brood voor me heeft. Hij was trouwens de enige die gisteren opmerkte dat ik een slechte dag had. Het brood hoef ik niet te betalen. Het is net of hij iets goed te maken heeft. (!..) Even later staat Buba manager naast de tent. Het is overduidelijk dat hij het erover wil hebben. Ik help hem op weg en vertel hoe klote ik me voelde gisteren. Dat niemand sorry zei toen het gebeurde. Dat het leek of het niemand iets kon schelen. Dan vertelt Buba wat er gebeurd is. De wasmachine stond aan en nam de meeste power van de generator. Op het restje power kon ik meeliften. Mady hield de wasmachine in de gaten, althans, dat was de bedoeling. Maar hij liep weg en de wasmachine stopte. In een klap kreeg mijn laptop alle power en de adaptor werd opgeblazen. Einde verhaal.Ik ben opgelucht dat hij het verteld heeft en bied hem koffie aan.Ik wil niet langer boos zijn. Dit is Afrika (d.i.a) en het mag een wonder heten dat niet de hele laptop opgeblazen is.
Het laptopsnoer heeft Rob besteld en een schriftje zal de komende twee en een halve week de laptop moeten vervangen.Niks meer en niks minder.
Het weekend zit er bijna op. De tent straks maar weer inruimen en op huis aan. Morgen kan een nieuwe week beginnen.
09:00 uur Valentijnsdag. Vroege Vogels op de Wereldomroep. Niet dat die zender me zomaar aan komt waaien, integendeel. Het is een eindeloos gezoek en gedraai.Als ik bijna begin te geloven dat de frequentie overgenomen is door de plaatselijke Moslimzender, hoor ik Nederlands geluid. Wonderlijk zonder ook maar iets te verstaan hoort dat het Nederlands is dat er gesproken wordt. Dan opeens is het goed te verstaan. Het Nieuws: 0 graden in Hilversum en een Nederlandse toerist in Brazilië beroofd en neergeschoten. Oei! Dat kan dus gebeuren als je ver van huis bent...Voel me hier redelijk tot goed veilig hier wat dat betreft. Slaap achter een rits met de rugzak naast me. En een hamer niet te vergeten ;-) Dat zou ik echter niet doen als ik hier alleen was. Het is uiteindelijk toch een lodge hier en er is altijd wel iemand. Zelf hebben ze trouwens ook het nodige te bewaken.. Onder de koffie maak ik een plan. Boos en gefrustreerd blijven vanwege een niet meer op te laden laptop is niet handig. Daar heb ikzelf de meeste last van. Nieuwe dag, nieuw begin. Proberen maar.
Ik loop naar Mady - een van de stafleden - en vraag hem of hij brood voor me heeft. Hij was trouwens de enige die gisteren opmerkte dat ik een slechte dag had. Het brood hoef ik niet te betalen. Het is net of hij iets goed te maken heeft. (!..) Even later staat Buba manager naast de tent. Het is overduidelijk dat hij het erover wil hebben. Ik help hem op weg en vertel hoe klote ik me voelde gisteren. Dat niemand sorry zei toen het gebeurde. Dat het leek of het niemand iets kon schelen. Dan vertelt Buba wat er gebeurd is. De wasmachine stond aan en nam de meeste power van de generator. Op het restje power kon ik meeliften. Mady hield de wasmachine in de gaten, althans, dat was de bedoeling. Maar hij liep weg en de wasmachine stopte. In een klap kreeg mijn laptop alle power en de adaptor werd opgeblazen. Einde verhaal.Ik ben opgelucht dat hij het verteld heeft en bied hem koffie aan.Ik wil niet langer boos zijn. Dit is Afrika (d.i.a) en het mag een wonder heten dat niet de hele laptop opgeblazen is.
Het laptopsnoer heeft Rob besteld en een schriftje zal de komende twee en een halve week de laptop moeten vervangen.Niks meer en niks minder.
Het weekend zit er bijna op. De tent straks maar weer inruimen en op huis aan. Morgen kan een nieuwe week beginnen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
